هنگامی که یک تیم تحقیقاتی در اعماق دریا وجود یک مگالودون - یک ه 70 پا ، ظاهراً منقرض شده - را کشف می کنند - در برابر زمان با یک مسابقه ناامیدکننده روبرو می شوند تا جلوی خوردن همه چیز را بگیرند.
شاید با شنیدن این حرف شما را شوکه نکند ، اما فیلم Meg - فیلمی که ظاهراً فقط وجود دارد تا مردم بتوانند در مورد مشت زدن جیسون استاتهام با مشت ه غولها شوخی کنند - فیلمی بد است.
با این وجود ، آنچه مهم است تشخیص سطح هدف از جان Jon Turteltaub و کارگردانش است. آیا آنها واقعاً علیرغم تمام تلاششان ، مفصل را خاموش کرده اند؟ یا با ساختن یک فیلم آگاهانه افتضاح ، یک کلاسیک فرقه ای خیلی خوب ، خوب ، خوب ، سعی می کنند کیک خود را تهیه کرده و آن را بخوریم؟ به طور خلاصه ، آیا آنها در شوخی هستند؟
نگران کننده است ، جدا از چند لحظه - یکی از سگهای بسیار کوچک و یک ماهی بسیار بزرگ و آخرین شلیک - به نظر می رسد که جواب "نه" است. اگر Turteltaub همه تلاش خود را برای ساختن این فیلم بزرگ و پرمخاطب از فیلم های ه انجام داده بود ، مگ می توانست برنده باشد. به همین ترتیب ، او فیلمی در مورد ه به اندازه زمین فوتبال ساخته است که هنوز هم به نوعی مرتکب گناه کاردینال خسته کننده می شود. این صرفاً مجموعه ای از سکانس های اکشن سرب و گفت و گوهای وحشتناک است که می توانست به مجموعه آن ارتقا یابد ("این فسیل زنده دوست من را می خورد!") اگر توسط بازیگرانی که وظیفه انجام این کار را داشتند تحویل می گرفت. متأسفانه ، اینطور نیست. در حالی که حداقل به نظر می رسد رین ویلسون سرگرم کننده است ، به عنوان یک خیرخواه میلیاردر پشت این پروژه ، او تنها کسی است. بیشتر بازیگران ، از کلیف کورتیس تا لی بینگینگ ، با نقش هایی که به سختی می توان آنها را به عنوان آرکتیپ توصیف کرد ، زینت بخشند. حتی The Stath ، قدیس حامی پالپ ، از طریق جسارت غواصی نجات جوناس تیلور مانند این که او در حال بازی در دسته کوچک موسیقی جاز عجیب کوینت ، بردی و هوپر است ، از بین می رود.
با صحبت از فک ، Turteltaub می داند که مقایسات اجتناب ناپذیر است و با عاقلانه ، یک لحظه قفس ه ای کنار ، تا حد زیادی به کلاسیک اسپیلبرگ می دهد. به درستی چنین است ، زیرا مناسب نیست که در همان آب پاشیده شوید. فیلم ه ای که این بدهکار به بزرگترین بدهی ، دقیقاً به انواع شخصیت های خاص و صحنه مرگ عجیب و غریب منجر می شود ، رانی هارلین (shlockbuster) دریای آبی عمیق است. اما این یک فیلم آگاهانه افتضاح بود که با زحمت به سر و صدا و سرگرم کننده لحن لبه جنون می پرداخت. در عوض ، مگ در پی آن تنبل است و دائماً به شما یادآوری می کند - دقیقاً همانطور که آسمان خراش با The Towering Inferno و Die Hard انجام داد - که فیلم های بهتری از این فیلم وجود دارد که می توانید در عوض آنها را تماشا کنید.
Turteltaub و نویسندگانش حداقل سعی می کنند همه چیز را با یک نگاه ساده و قدیمی حفظ کنند و این حرکت را از یک پایگاه کلاستروفوبیک به سمت دریا آزاد انتقال دهند و هر بار و یکبار دیگر پیچ و تاب های تلگرام را پرتاب کنند و فقط جالب باشند. اما جلوه ها به ندرت از سطح شاركانادو بالا می روند ، و تلاش برای اینكه شخصیت های انسانی با روشی معنادار با هم ستاره های بزرگ خود ارتباط برقرار كنند وجود دارد. آیا این بدان معنی است که جیسون استاتهام یک ه غول پیکر را مشت نمی کند؟ ما آرزو نخواهیم کرد که آن را خراب کنیم ، اما فقط بیایید بگوییم اگر زبان غول پیکر مگ در لمس غمناک خود قرار گرفته بود ، این می تواند بزرگترین لذت گناه تابستان باشد. در عوض ، این اثبات دیگری است که شما نمی توانید کیف پول ابریشمی را از روی انگشت ه تهیه کنید.
درباره این سایت